„Ówczesny ordynariusz rzeszowski bp Kazimierz Górny dokonał Aktu zawierzenia rolników diecezji rzeszowskiej Pani Tarnowieckiej. Powiedział wówczas: „Przyrzekamy pozostać wierni tradycjom naszych ojców. Oni podnosząc wzrok znad ziemi ogarniali nim horyzont, gdzie niebo łączy się z ziemią i do nieba zanosili modlitwę o urodzaj, o ziarno dla siewcy i ziarno dla chleba. Oni w imię Boże rozpoczynali każdy dzień i każdą swoją pracę i z Bogiem swoje rolnicze dzieło kończyli. Przyrzekamy pozostać wierni prostej tradycji! Ona wyraża najgłębszą prawdę o sensie i owocności naszej pracy. Matko Boża Tarnowiecka, Pani Rolniczego Trudu! W liturgiczną uroczystość Twego Narodzenia, padamy do Twoich stóp wraz z Pasterzami naszej diecezji, kapłanami oraz wszystkimi utrudzonymi pracą na roli, którzy troszczą się, by nikomu z nas nie zabrakło „chleba naszego powszedniego”, aby dokonać aktu zawierzenia wszystkich Rolników naszej diecezji, tych, którzy „nas żywią i bronią”. – Tytuł Matki Bożej z Tarnowca – Pani Rolniczego Trudu, doskonale wpisuje się w charakter naszego województwa, które jest regionem rolniczym – podkreśla ks. Jerzy Uchman, diecezjalny duszpasterz rolników diecezji rzeszowskiej, proboszcz parafii Narodzenia Matki Bożej w Tarnowcu i kustosz sanktuarium Matki Bożej Zawierzenia. – Wciąż jeszcze jest tu wielu wspaniałych rolników, którzy z oddaniem uprawiają tę matkę-ziemię – mówi. I dodaje: – Myślę, że Maryja w sposób szczególny opiekuje się Podkarpackiem. Podkreślają to zresztą także sami rolnicy, którzy uważają, że Matka Boża otacza macierzyńskim płaszczem miłości te tereny i chroni je od kataklizmów – dodaje.
Jaka jest historia figury Maryi z Tarnowca? Matka Boża Tarnowiecka zwana była wcześniej Jasielską. Drewnianą figurę Matki Bożej wyrzeźbioną przez nieznanego artystę, prawdopodobnie Węgra, do Jasła przywieźli Ojcowie Karmelici. Cudownie ocalała z pożaru, który w 1783 r. strawił nie tylko klasztor, ale i miasto. Jednak władze austriackie nakazały wywieźć ją do magazynu przy kościele w Dukli. Dzięki staraniom ówczesnego proboszcza, ks. dziekana Walentego Karwowskiego i właścicielki dóbr tarnowieckich została odkupiona i umieszczona w trzecim w dziejach tarnowieckiej parafii kościele. Od tego czasu Tarnowiec należący do najstarszych na Podkarpaciu parafii staje się sławny wśród wiernych…”
żródło: https://www.niedziela.pl/artykul/107748/nd/Sanktuarium-w-Tarnowcu—przystan
