Naszą drogę po Jerozolimie rozpoczniemy od Góry Oliwnej, przez nią Jezus zmierzał do Świętego Miasta w Niedzielę Palmową. Z niej można oglądać całą panoramę Jerozolimy. Góra Oliwna często wspominana jest w Starymi Nowym Testamencie. Arabowie nazywają ja Dżabal at-Tur, co oznacza górę „par excellence”, czyli górę świętą. Tak samo nazywają Synaj, Garizim i Tabor. Góra Oliwna ciągnie się równolegle na wschód od wzgórza Świątyni, od której oddziela ją dolina Cedronu. Wyróżnia się tu trzy szczyty, północny Dżabal as-Sajjad, według chrześcijan zwany „Viri Galilaei” to znaczy „Mężowie galilejscy”. Szczyt ten ma 818 m wysokości n. p. m. Środkowy szczyt to Dżabal at-Tur (808 m), który uważany jest za miejsce Wniebowstąpienia Chrystusa. Szczyt południowy (734 m) po arabsku Dżabal al-Hawa, a chrześcijanie nazywają go Górą Zgorszenia. Nazwa nawiązuje do urządzenia tu przez króla Salomona miejsc kultów pogańskich, które popierały jego żony-cudzoziemki.
źródło: „W Ojczyźnie Chrystusa”
