„Sanktuarium Matki Bożej Libańskiej (arab. سيدة لبنان, Sayyidat Lubnān; francuski: Notre Dame du Liban) jest sanktuarium maryjnym i miejscem pielgrzymek w Libanie.
Świątynia należy do Patriarchatu Maronitów, który powierzył jej administrację Kongregacji Misjonarzy Libańskich Maronitów od momentu jej założenia w 1904 roku. Jest to jedno z najważniejszych sanktuariów na świecie ku czci Maryi, Matki Jezusa. Świątynia jest podkreślona przez ogromny, 15-tonowy posąg z brązu. Ma 8,5 m wysokości i średnicę pięciu metrów. Dziewica Maryja wyciąga ręce w kierunku Bejrutu.
Sanktuarium Matki Bożej Libańskiej przyciąga miliony wiernych chrześcijan i muzułmanów z całego świata. 50. jubileusz w 1954 r. Był także setną rocznicą ustanowienia katolickiego dogmatu Niepokalanego Poczęcia. Podczas tych uroczystości papież Pius XII wysłał swojego przedstawiciela, kardynała Angelo Roncalliego (później papieża Jana XXIII) do Libanu. Papież Jan Paweł II odwiedził Matkę Bożą z Libanu w 1997 roku.
Kongregacja Misjonarzy Libańskich Maronitów odpowiedzialna za administrację działa na rzecz zacieśnienia stosunków między wszystkimi Kościołami lokalnymi, wspólnotami chrześcijańskimi i ruchami apostolskimi.
Libańscy chrześcijanie, a także Druzowie i muzułmanie, mają szczególne nabożeństwo do Maryi, Matki Jezusa. Maronicki patriarcha Antiochii nazwał ją „Królową Libanu” w 1908 roku po ukończeniu świątyni. [1] Sanktuarium z widokiem na zatokę Jounieh stało się główną atrakcją turystyczną, z której turyści jeżdżą koleją gondolową Téléphérique z miasta Jounieh do Harissy.”
przetłumaczony fragment tekstu https://en.wikipedia.org/wiki/Our_Lady_of_Lebanon
