Basilica Papale di San Paolo fuori le Mura
Św. Paweł został ścięty kilka kilometrów od miejsca obecnej bazyliki. Matrona Lucina umieściła sarkofag z doczesnymi szczątkami św. Pawła w miejscu zwanym Trzy Fontanny. Według legendy głowa św. Pawła odbiła się trzykrotnie od ziemi i tak wytrysnęły trzy źródła. W starożytności był w tym miejscu pogański cmentarz a po ogłoszeniu edyktu Konstantyna w 313 r. chrześcijanie zyskali wolność kultu cmentarz odwiedzali liczni pielgrzymi. Bardzo szybko wybudowano kościół, który był przebudowywany.
W 1823 r. bazylika spłonęła i po wysiłkach wielu osób została zrekonstruowana zgodnie z oryginałem. Obecnie pod ołtarzem znajduje się sarkofag św. Pawła, który można oglądać przez specjalnie wykuty w ścianie otwór. W 1980 roku, Bazylika św. Pawła za Murami, została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO, jako „Zespół zabytkowy Rzymu, dobra Stolicy Apostolskiej leżące na terenie Rzymu, korzystające z prawa eksterytorialności i bazylika św. Pawła za Murami”.
