„Kościół pamięci Stanforda znajduje się na głównym placu w centrum kampusu Uniwersytetu Stanforda w Stanford w Kalifornii w Stanach Zjednoczonych. Został zbudowany w okresie amerykańskiego renesansu przez Jane Stanford jako pomnik jej męża Lelanda. Zaprojektowany przez architekta Charlesa A. Coolidge’a, ucznia Henry’ego Hobsona Richardsona, kościół został nazwany „architektonicznym klejnotem koronnym uniwersytetu”.
Projekty kościoła zostały przedłożone Jane Stanford i powiernikom uniwersytetu w 1898 r., A poświęcono go w 1903 r. Budynek jest romański w formie i bizantyjski w szczegółach, inspirowany kościołami w regionie Wenecji, zwłaszcza w Rawennie. Jego witraże i rozległe mozaiki wzorowane są na obrazach religijnych, które Stanfordowie podziwiali w Europie. W kościele znajduje się pięć organów piszczałkowych, które pozwalają muzykom tworzyć wiele stylów muzyki organowej. Stanford Memorial Church przetrwał dwa duże trzęsienia ziemi, w 1906 i 1989 roku, i po każdym został gruntownie odnowiony.
Stanford Memorial Church był najwcześniejszym i „jednym z najwybitniejszych” kościołów bezwyznaniowych na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Od czasu jego poświęcenia w 1903 r. celem kościoła było służenie duchowym potrzebom uniwersytetu w sposób niesekciarski. Pierwszy kapelan kościoła, David Charles Gardner, zapoczątkował tradycję przywództwa, która kierowała rozwojem duchowego, etycznego i akademickiego stosunku Uniwersytetu Stanforda do religii. Kapelani kościelni odegrali kluczową rolę w założeniu wydziału religioznawstwa Stanforda, przenosząc Stanford z „świeckiego uniwersytetu” w połowie wieku do „renesansu wiary i nauki w Stanford” pod koniec lat 60. kiedy nauka religii na uniwersytecie koncentrowała się na kwestiach społecznych i etycznych, takich jak rasa i wojna w Wietnamie.”
źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Stanford_Memorial_Church
źródło zdjęć: https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Stanford_Memorial_Church
