„Historia Narodowego Sanktuarium Bożego Miłosierdzia
Bóg musiał patrzeć na Wzgórze Edenu ze szczególną miłością!
Jesienią 1943 r. o. Joseph Luniewski, przełożony Domu Mariańskiego w Waszyngtonie, DC, wysłał młodego księdza, o. Waltera Pelczynskiego, MIC, pochodzącego z Adams w stanie Massachusetts, aby znalazł miejsce zamieszkania odpowiednie na nowicjat lub dom dla osób przygotowujących się do życia zakonnego. Z pomocą proboszcza kościoła św. Stanisława Kostki w Adams oraz przy wsparciu członków rodziny i przyjaciół, marianie zakupili Eden Hill 24 listopada 1943 r. (..)
W 1950 roku budowę Sanktuarium Bożego Miłosierdzia powierzono Antonio Guerrieri, 74-letniemu mieszkańcowi Stockbridge. Właśnie ukończył renowację kościoła św. Józefa w Stockbridge, gdy marianie wezwali go do zbudowania nowego Sanktuarium. Guerrieri był szanowanym mistrzem stolarskim i rzeźbiarzem w drewnie — rzemiosł, których uczył się w rodzinnych Włoszech. Zdobył również reputację restauratora, projektanta i budowniczego — wszystkich umiejętności nauczył się sam.
Pierwszym zadaniem Guerrieriego było zebranie ekipy roboczej. Oprócz tej ekipy pomagało wielu przyjaciół ze społeczności Eden Hill.
Nowicjusze mariańscy pracowali przez cały rok nowicjatu przy budowie, podobnie jak seminarzyści, którzy przyjeżdżali na lato, aby pomóc w utrzymaniu nieruchomości. W budowę zaangażowało się również wielu „przesiedleńców” (uchodźców z II wojny światowej). Kamień przywieziono ze starej posiadłości Westinghouse w Lenox i Williston Academy z Easthampton w stanie Massachusetts.
Ciekawe jest to, że nie wykorzystano żadnych planów architektonicznych ani projektów do budowy Sanktuarium. Guerrieri miał je wszystkie w głowie i przydzielał pracę i plany załodze w razie potrzeby.
W 1960 roku, dziesięć lat po tym, jak Marianie po raz pierwszy rozpoczęli działalność, Sanktuarium Bożego Miłosierdzia zostało poświęcone — bez długów — przez Najczcigodniejszego Christophera Weldona, biskupa Springfield w stanie Massachusetts.
Oprócz bogatej stolarki Guerrieri, Sanktuarium ma 36 witraży i dwie mozaiki, które nadają mu lekkości i charakteru. Stworzone przez artystę Freda Leuchsa, różne szkła i mozaiki przedstawiają Miłosierdzie Boga poprzez Pismo Święte. 14 stacji Drogi Krzyżowej zostało sprowadzonych z Hiszpanii. Ołtarz jest wykonany z marmuru z Vermont i jest zaakcentowany emblematem Najświętszego Serca. Znajduje się w nim tabernakulum do przechowywania Eucharystii. Nad ołtarzem stoi Obraz Jezusa, Miłosierdzia Bożego, otoczony przez Jego Apostołów. Figury Apostołów zostały ręcznie wyrzeźbione przez Ferdinanda Perathonesa z północnych Włoch. (Wyrzeźbił również płaskorzeźbę św. Faustyny w bocznej kaplicy poświęconej jej).
Tuż nad Obrazem Jezusa, Miłosierdzia Bożego, znajduje się biała marmurowa statua Maryi, Niepokalanego Poczęcia. Malowidło ścienne nad posągiem Niepokalanego Poczęcia przedstawia koronację Matki Bożej przez Trójcę Świętą na Królową nieba i ziemi.
W 1996 roku Sanktuarium, wybudowane ku czci Bożego Miłosierdzia i Maryi Niepokalanej, zostało uhonorowane tytułem Narodowego Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.”
źródło tekstu: strona sanktuarium
źródło zdjęć: https://www.facebook.com/ShrineOfDivineMercy
