„Od momentu pierwszego cudu, jaki wydarzył się w 1678 roku, przed Obrazem Chrystusa Cierniem Koronowanego pojawiały się kolejne cuda, co poświadczali przed zwierzchnością kościelną ci, co mieli łaskę ich doznania. Komisja badająca prawdziwość dziejących się tu cudów zjechała do Wielkiej Woli 1 listopada 1762 roku.
Wśród zaświadczających o cudach byli m.in.:
- Walenty Zakrzewski, który miał nogi w stopach wykrzywione a po zakupieniu Mszy św. i leżeniu krzyżem przed Obrazem zupełnie wyzdrowiał;
Wawrzyniec Lasek z Dąbrówki, który stracił wzrok i mimo wielu wizyt u różnych lekarzy nie odzyskał go. Dopiero pomodliwszy się w tutejszym kościele przejrzał na oczy. - Karol Dunin Wąsowicz – generał – major wojsk Koronnych obsypany krostami szykując się do śmierci, zwróciwszy się do cudownego Obrazu życie i zdrowie uratował.
- Piotr Chryzostom Małuski, który zbluźnił przeciwko Bogu, wątpiąc w dokonywane się cuda jeszcze w dworku w Wielkiej Woli. Wtedy koń zrzucił go i stratował. Przez dwa tygodnie bardzo cierpiał i do zdrowia nie wracał, dopiero po przyznaniu się do grzechu, Bóg go uzdrowił.
- Katarzyna Zakrzewska z Dłużniewic, która noszona była w krześle z uwagi na chore nogi a ofiarując się Jezusowi, łaski doznała i stanęła zdrowa.
- Andrzej Rychłowski z Gogolina, którego trzyletni syn Antoni – Jakubek utopił się w stawie, o czym nikt z domowników nie wiedział. Dziecko było szukane przez domowników. Babka dziecka, dowiedziawszy się o nieszczęściu, poleciła go opiece Bożej i zapowiedziała dać na Mszę. Dziecko wówczas ożyło…
…o tych i innych cudach dziejących się w naszej Wielkowolskiej świątyni można doczytać w opracowaniu „Historia Obrazu Chrystusa Pana Cierniem Koronowanego w Wielkiej Woli diecezji Sandomierskiej ziemi opoczyńskiej. Nakładem ks. Romana Ścisłowskiego proboszcza w Wielkiej Woli.”.”
żródło: strona parafialna
żródło zdjęć: https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Church_of_the_Transfiguration_in_Paradyż
