„Na jednym ze wzgórz Borku Starego, które okoliczni mieszkańcy nazywają „Jasną Górą Różańcową” stoi zabytkowy, barokowy kościół. Kiedyś był widoczny z daleka; dziś nieco przysłoniły go drzewa, które swoimi liśćmi stają się naturalnym parasolem przed promieniami słońca dla przychodzących tutaj ludzi. Kościół ten zbudowany został dla słynącego już wówczas łaskami cudownego Obrazu Matki Bożej. Dla szerzenia kultu Maryjnego i opieki nad cudownym Obrazem sprowadzeni zostali tutaj dominikanie. Na frontonie kościoła umieszczone są dwa posągi: św. Dominika i św. Franciszka z Asyżu. Są także dwie daty: 1684 – to początek budowy kościoła i 1975 – to gruntowny remont. Jest także duży, łaciński napis VERITAS – PRAWDA – jest to herb i dewiza dominikanów – do dziś stróżów tego sanktuarium. Na ścianie południowej kościoła widać zegar słoneczny. Na zewnętrznym półkolu ściany prezbiterium są dwie kamienne tablice. Na jednej z nich jest łaciński napis, który po polsku brzmi: To miejsce jest sławne z powodu obrazu Matki Bożej i cudów od roku 1418.”
źródło: oficjalna strona sanktuarium
Cudowny obraz
„Centralnym punktem w naszym kościele jest Cudowny Obraz Matki Boskiej Boreckiej. To właśnie tu odbiera Ona hołdy i jako DOBRA MATKA słucha próśb ludu oraz zsyła łaski. CUDOWNY OBRAZ MATKI BOŻEJ namalowany jest na desce o wymiarach 66 cm na 73.5 cm. Osadzony jest we wspaniałych ażurowych, bogato złoconych ramach. Nad nim jest gołębica i jeszcze wyżej – Bóg Ojciec. Zawiera to głęboką naukę katechetyczną: Bóg jest jeden w Trójcy Przenajświętszej. Bóg Ojciec daje nam swojego Syna przez Maryję za sprawą Ducha świętego, by nas podnieść do udziału w Boskiej naturze. Obraz ten zwykle jest zasłonięty dużym, godnym uwagi płótnem przedstawiającym Matkę Bożą Różańcową, która podaje różaniec klęczącym u Jej stóp św. Dominikowi i św. Katarzynie ze Sieny.
Cudowny Obraz przedstawia Maryję w półpostaci – w lewej ręce trzyma Dziecię, zaś prawą ręką, całą dłonią wskazuje na Nie jakby mówiła: Idźcie do Jezusa, Cokolwiek wam każe czynić, czyńcie! Suknia czerwona, płaszcz okrywający głowę i całą postać na zewnątrz jest turkusowy (ciemno niebiesko zielony), a od wewnątrz jasno zielony ze złotymi oblamówkami spięty pod szyją broszką. Dziecię Jezus w lewej rączce trzyma książkę, a prawą wzniesioną do góry błogosławi.
To przed tym obrazem przybywający tutaj wierni otrzymywali wiele łask. Wyrazem wdzięczności wiernego ludu były starania o koronację cudownego Obrazu. Dnia 15 sierpnia 1919 roku, ówczesny Ordynariusz Przemyski, dziś święty biskup Józef Sebastian Pelczar w obecności księży biskupów, duchowieństwa i wielotysięcznego tłumu wiernych nałożył na głowę Jezusa i Maryi złote korony papieskie. Była to pierwsza koronacja Cudownego Obrazu Matki Bożej w wolnej Polsce. Uroczystość ta nie tylko była aktem wdzięczności wobec Matki Bożej, ale także pokazaniem tego miejsca i dokonujących się tutaj cudów. Była także zaproszeniem dla wierzących, by tutaj umacniali swoją wiarę, dla wątpiących, by tutaj rozwiązywali swoje życiowe problemy, a dla zagubionych, by tu – w objęciach Matki odnajdywali prawdziwe drogi swojego życia i uzyskiwali spokój swojego sumienia.
Dwukrotnie – w 1960 i w 1992 roku skradziono korony z Cudownego Obrazu; sprawców nie wykryto. Po nabożeństwach ekspiacyjnych za ten świętokradzki czyn, dnia 14 sierpnia 1995 roku ks. abp Józef Michalik, metropolita przemyski rekoronował, czyli powtórnie nałożył korony na Cudowny Obraz.”
źródło: oficjalna strona sanktuarium
źródło zdjęć: https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Church_of_the_Assumption_in_Borek_Stary
