„Obecnie wyjątkowym kultem cieszy się tu łaskami słynąca, barokowa figura Matki Boskiej Bolesnej.
Rzeźba ta wykonana jest w drewnie, wysoka na l m, polichromowana i złocona. Przedstawia Matkę Bożą w typie ikonograficznym zwanym „Pietą”. W rzeźbie tej martwe ciało Jezusa osuwa się z kolan Maryi do jej stóp. Maryja przytrzymuje Syna prawą dłonią za bark, zaś lewą unosi nieco rękę Chrystusa. Omdlewa przy tym z żałości wznosząc wzrok ku Niebu, a z jej rozchylonych lekko ust wydobywa się jakby bolesna skarga. Artysta kompozycyjnie wpisał obydwie postacie w jeden trójkąt. Ponadto przyglądają się rzeźbie można stwierdzić, że posiadał on bardzo dobrą znajomość anatomii człowieka, mistrzowsko uchwycił ruch oraz umiejętnie wyraził wewnętrzne przeżycia postaci. Z „Piety” można wyczytać zarówno spokój, gdyż takie wrażenie wywołuje równowaga kompozycji na zasadzie wspomnianego już równoramiennego trójkąta, jak i dramatyzm chwili wyrażony poprzez drobny, jakby nerwowy układ draperii szat w rzeźbie Matki Bożej. (..)
AKT ODDANIA MATCE BOLESNEJ
Matko Bolesna, która upodobałaś sobie tarnowską katedrę i w sercu diecezji jesteś w szczególny sposób ze swoim ludem, z radością przychodzimy, aby u Twoich stóp czcić naszego Pana.
Matko cierpiąca, Ty dajesz nam Swego Syna w nadziei, że uwierzymy Miłości, która spełniła się i wciąż spełnia w życiu każdego człowieka aż do końca. Matko Bolesna, pragniemy się oddać Twej najczulszej i najmiłosierniejszej opiece.
Matko, przeniknięta do głębi bólem. Ty z miłością przyjęłaś w Swe ramiona umęczone Ciało Syna, przyjmij i nas, dotkniętych duchową śmiercią, poranionych grzechami, pogrążonych w smutku, ogarniętych zwątpieniem, porażonych niewiarą, rozpaczą, spętanych nałogami, zniewolonych wadami, zagubionych w problemach codzienności.
Tobie z ufnością powierzamy siebie, swoje rodziny, naszą parafię, miasto, całą diecezję i ojczyznę.
Za Twoim wstawiennictwem, o Matko, błagamy Boga o przebaczenie naszych win, a całym życiem zgodnym z wolą Twego Syna pragniemy wynagradzać za grzechy osobiste, za grzechy wszystkich wierzących i całej ludzkości.
Cudowna Matko, któraś w godzinie ciężkiej próby nie cofnęła Swego fiat ucz nas w doświadczeniach zachować niezachwianą wiarę i trwać w miłości Bożej; w sytuacjach beznadziejnych pomóż zachować pokój; w opuszczeniu i samotności wyjednaj nadzieję; w pokusach daj mądrość i męstwo, abyśmy byli świadkami Twego Syna wszędzie, gdzie On nas posyła. Amen”
źródło: strona parafialna
źródło zdjęć: https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Tarnów_Cathedral
