Kościół został zbudowany w latach 1727-1739, przez miejscowego proboszcza ks. Piotra Antoniego Nawrotowskiego (1718-1746), który rozpowszechniał kult Matki Bożej. Założył w Hyżne m.in., Bractwo Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej, które istniało do 1897 r. (dogmat o Niepokalanym Poczęciu został ogłoszony w 1858 r.) i spisał ponad 300 przypadków łask i uzdrowień. Po ich zbadaniu władze kościelne w 1747 r. rok po jego śmierci uznały Obraz Matki Bożej za cudowny. Kościół został poświęcony w 1745 r.
Kolejnym proboszczem propagującym kult Matki Bożej był ks. Michał Kochman (1965-1976). Jego płomienne kazania i nauki rekolekcyjne przyciągały rzesze pielgrzymów. Kościół, mimo rozbudowy, nie był w stanie pomieścić pątników, pieszo przybywających na uroczystości odpustowe ku czci Narodzenia Matki Bożej dlatego ks. Kochman podjął inicjatywę wybudowania wiaty – zadaszonego, polowego ołtarza.
Główny ołtarz, w którym znajduje się Cudowny Obraz Matki Bożej, został poddany konserwacji i złoceniu. Podobnie też dwa inne ołtarze z bocznych kaplic. Wstawiono witraże, przedstawiające największe Objawienia Matki Bożej. Położono nową, bogatą i wymowną w treści teologicznej polichromię wnętrza. Odczytanie jej głębi może prowadzić jedynie do uwielbienia Tej, której Pan uczynił wielkie rzeczy. A nas, pielgrzymujących Jej drogami, do zawierzenia – jak Ona – swemu Stwórcy.
Cudowny Obraz Matki Bożej Łaskawej
„W 1592 r. Katarzyna Wapowska, kasztelanowa przemyska, ofiarowała do kościoła w Hyżnem obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus. Umieszczono go w głównym ołtarzu. Obraz ten jest namalowany techniką olejną na lipowej desce o wymiarach 209 x 119 cm. Na tle chmur stoi na złotym sierpie księżyca Maryja z Dzieciątkiem na lewej ręce i z berłem w prawej dłoni. Suknia Matki Bożej ma kolor wiśniowy, a niebieski płaszcz jest obramowany złotem. Włosy spadają na plecy i ramiona. Twarz Maryi z wyrazem macierzyńskiej dobroci skierowana jest w stronę Dzieciątka, które prawą rączką błogosławi świat, w lewej zaś trzyma książkę. (..)
W 1745 r. w czasie wizytacji kanonicznej przedstawiono biskupowi Sierakowskiemu księgę, a w niej ponad 300 wypadków doznanych łask i niezwykłych uzdrowień. Powołana w tej sprawie komisja potwierdziła niezwykłość tych wydarzeń, a biskup Sierakowski w 1747 r. ogłosił Obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem jako „Imago gratiosa” – Łaskami słynący.
Ponieważ kult Matki Bożej Łaskawej nadal się rozwijał i powiększała się liczba otrzymujących łaski za przyczyną Matki Bożej Hyżneńskiej, biskup Anatol Nowak rozpoczął starania o koronację Obrazu i oficjalne uznanie Go za cudowny. Stolica Apostolska wydała dekret koronacyjny 13 marca 1932 r. Po 340 latach obecności w Sanktuarium Hyżneńskim, 8 września 1932 r. biskup Anatol Nowak, w asyście biskupów Bardy i Ko-mara z Tamowa, w obecności 90 księży i około 70 tysięcy wiernych – ozdobił skronie Maryi i Dzieciątka złotymi koronami.”
źródło tekstu oraz: oficjalna strona internetowa
