„W miejscowości Jaśliska, która była miastem biskupim nie mogło zabraknąć kościoła rzymskokatolickiego. Pierwszy zbudowany kościół w tej miejscowości był drewniany, kryty gontem, pod wezwaniem św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Brakuje dokładnych danych odnośnie roku budowy i konsekracji kościoła. Należy przypuszczać że świątynia została wzniesiono około 1370 r. W XV wieku dobudowano zakrystię z kamieni wydobytych z pobliskiej rzeki. Jest to obecnie najstarsza pozostała część z pierwotnego kościoła. W roku 1519 za czasów biskupa Piotra Tomickiego przeprowadzono jego gruntowny remont. Wewnątrz znajdowały się wówczas trzy ołtarze. Ołtarz główny poświęcony był Matce Bożej. Ołtarz boczy od strony południowej zajmował św. Mikołaj, a od strony północnej ołtarz dedykowany był św. Katarzynie.
Wraz z rozwojem miasta i zwiększającej się liczbie wiernych mały kościół potrzebował rozbudowy. W latach 1724-1732 w Jaśliskach dzięki ludności i Kurii Przemyskiej stanął nowy piękny kościół z miejscowego kamienia. Jego głównym fundatorem był biskup Aleksander Antoni Fredro. Kościół pw. św. Katarzyny wykonany był w stylu późnobarokowym. Kolejnej konserwacji świątyni dokonano w 1756 roku a na przełomie XIX i XX wieku kościół dodatkowo rozbudowano. Podczas tej przebudowy połączone ze sobą zostały nawa i dzwonnica. Stropy zostały zastąpione sklepieniami z pięknymi gzymsami. Sklepienia wykonane zostały metodą krzyżową na gurtach. Dzwonnica posiadała wtedy trzy dzwony „Urban” z 1601 r., „Jan” z 1656 r. i „Maria”. Ten ostatni prawdopodobnie był najstarszym dzwonem, którego dalsze losy niestety nie są znane. W 1904 r. odlano nowy dzwon o takiej samej nazwie „Maria”. Najstarszy dzwon zasponsorowany został przez proboszcza Mikołaja. W 1912 r. nastąpiła rozbudowa późnobarokowego kościoła, która trwała kilka lat. Wtedy pewnym przekształceniom uległy ołtarze w bocznych kaplicach z 1700 r. Do ołtarza głównego dołożono dwie figury świętych św. Piotr i św. Pawła. Niektóre obrazy i feretrony zostały przemalowane przez miejscowego artystę Michała Bogdańskiego, który był uczniem samego Jana Matejki.
10 czerwca 1997 r. w Krośnie na oczach kardynałów, metropolitów, arcybiskupów, biskupów dwu obrządków, wielkiej rzeszy duchowieństwa i około 700 tysięcznego tłumu wiernych Jan Paweł II dokonał koronacji Matki Bożej Królowej Nieba i Ziemi papieskimi koronami. Sam proboszcz, który doprowadził do koronacji nie był w orszaku papieskim.
Pozostał w tłumie z wiernymi. Przy ołtarzu reprezentował go rodak jaśliski ks. dr Stanisław Marczak. Po koronacji Matka Boża w swym cudownym obrazie odwiedziła ważniejsze ośrodki w regionie, aby w dniu 3I sierpnia powrócić w akcie uroczystej intronizacji do „swego domu”. Uroczystościom intronizacyjnym przewodniczył kard. Franciszek Macharski. Uczestniczyli w nich również abp Józef Michalik, biskupi: Stefan Moskwa, Bolesław Taborski, Kazimierz Nycz oraz około 70 kapłanów. Przybyło kilka tysięcy wiernych z Polski i ze Słowacji. Papieska koronacja słynącego obrazu Matki Bożej Królowej Nieba i Ziemi sprawiła, że kościół urósł do rangi sanktuarium maryjnego.”
źródło: strona parafialna
źródło zdjęć: https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Saint_Catherine_of_Alexandria_church_in_Ja%C5%9Bliska
