„W 1447 miała miejsce w Maceracie zaraza. Mieszkańcy wzywając wstawiennictwa Matki Bożej wznieśli niewielki kościół, w którym umieszczono obraz Matki Bożej Miłosierdzia nieznanego autorstwa (tempera na płótnie). Wizerunek ten czczony jest do dzisiaj w tym miejscu. W 1458 władze miasta oraz członkowie konfraternii Matki Bożej Miłosierdzia wybudowali przy świątyni dzwonnicę. Kościół rozebrano w 1461, podczas prac przy powiększaniu placu przed katedrą św. Juliana. Szybko jednak odbudowano go w pobliżu, poza murami miasta. Źródła potwierdzają istnienie odbudowanego kościoła w 1497. Przez następne wieki liczne konfraternie upiększały jego wnętrze. Obraz koronowano w 1721. W latach 1735-1741 świątynię rozbudowano i zmieniono wystrój na barokowy. Guarniero Marefoschi ofiarował kościołowi relikwie ciała św. Prospera. Nowy kościół konsekrowano w 1742.
W lipcu 1799 sanktuarium zostało sprofanowane przez żołnierzy napoleońskich. Odłamkiem kartacza uszkodzony został cudowny wizerunek. W 1860 dodano ambulatorium, owalną salę oraz dzwonnicę. W 1946 w związku z przeżywanym jubileuszem 500-lecia kościoła obraz Madonny peregrynował na terenie diecezji. Była to pierwsza w historii peregrynacja obrazu maryjnego na terenie Włoch. Ze względu na kult maryjny w Sanktuarium Matki Bożej Miłosierdzia Macerata została 16 listopada 1952 ogłoszona Miastem Maryjnym (wł. Città di Maria).
Od 1921 kościół posiada tytuł bazyliki mniejszej.”
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Sanktuarium_Matki_Bo%C5%BCej_Mi%C5%82osierdzia_w_Maceracie
źródło zdjęć: https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Madonna_della_Misericordia_(Macerata)?uselang=it
