„Według tradycji, którą ludzie do dziś sobie przekazują, Matka Boża miała ukazać się w Wieleniu ubogiej pasterce na pniu lipowym i wyrazić życzenie, aby w tym miejscu zbudowano kościół dla Jej Syna. Z części pnia lipowego wyrzeźbiono figurę Matki Bożej i postawiono ją w miejscu objawienia, w pobliżu jeziora, które zaczęto nazywać Jeziorem Maryi (Lacus Sanctae Mariae).
Pierwotna figura Matki Bożej uległa zniszczeniu w niewiadomych okolicznościach, prawdopodobnie w XIV wieku. Obecna pochodzi z drugiej połowy XV wieku i jest wykonana z drzewa lipowego, w stylu gotyckim, jej wysokość wynosi 1,2 m. Matka Boża trzyma na prawym ręku Dzieciątko, a w lewej dłoni ma jabłko.
Warto zauważyć, że Matka Boża ma na głowie wyrzeźbioną koronę. Rzeźbiarz chciał Ją więc przedstawić jako Królową i Panią. W XVII wieku nałożono Maryi i Dzieciątku metalowe korony barokowe, posrebrzone i pozłocone. Nie ma jednak żadnych dokumentów, ani ustnych przekazów, które by stwierdzały, że był to akt koronacji dokonany za przyzwoleniem władzy duchownej.”
źródło: https://www.niedziela.pl/artykul/77246/nd/U-Matki-Bozej-Wielenskiej
