„Kościół Matki Bożej w Garbo uważany jest za najstarsze sanktuarium maryjne w dolinie Polcevera a pierwsza wzmianka w księgach archidiecezji genueńskiej pochodzi z 1365 roku.
Uważa się, że pierwsza kaplica powstała po 1323 r., kiedy wielu mieszkańców przeniosło się z dna doliny do pobliskich wiosek wiejskich, aby uciec przed walkami między frakcjami. Jej budowę można wiązać z legendą powstałą w tamtych latach, według której dziecko przypadkowo znalazło wizerunek Madonny wyryty na tablicy w zagłębieniu starego kasztanowca (po genueńsku garbo) i zabrało go do domu, trzymając pod zamek i klucz, ale następnego dnia obraz pojawił się ponownie w zagłębieniu drzewa. Fakt ten uznano za kolosalny i w miejscu, w którym umieszczono obraz zbudowano kaplicę (według innych źródeł kaplica pod wezwaniem San Matteo istniała przed narodzinami legendy). Wydarzenie to przyniosło wiosce wielką sławę nawet poza granicami obszaru genueńskiego, a miejsce to stało się celem pielgrzymek. Dzięki zapisowi z 1614 r. w 1631 r. w miejscu pierwotnej kaplicy zbudowano prawdziwy kościół.”
źródło: https://it.wikipedia.org/wiki/Chiesa_di_Santa_Maria_del_Garbo
źródło zdjęć: https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Nostra_Signora_del_Garbo_(Genoa)?uselang=it
oraz https://www.beweb.chiesacattolica.it/edificidiculto/edificio/28061/
