Przy sanktuarium położony jest Zakład Salezjański im. księdza Bosko. To kolebka Zgromadzenia Salezjańskiego w Polsce. W 1898 roku przybyli tu salezjanie, przejmując ruiny podominikańskiego klasztoru. Bardzo szybko wybudowali szkołę z internatem i podnieśli z ruin dawny kościół pw. św. Krzyża, który obecnie pełni rolę Sanktuarium pod wezwaniem Matki Bożej Wspomożenia Wiernych. Architektura kościoła oraz gmach szkoły są wizytówką miasta. A jaka jest historia sanktuarium?
Kościół Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Oświęcimiu został zbudowany w I połowie XIV wieku dla dominikanów, których sprowadził tutaj książę cieszyński Mieszko. Budowę klasztoru kontynuował książę oświęcimski Władysław i jego żona Eufrozyna. W roku 1594 dominikanie przekształcili dotychczasowy kapitularz na kaplicę z okazji kanonizacji św. Jacka. W latach 1608-1610 kościół został przebudowany a jego wnętrze przyjęło styl renesansowy.
Po likwidacji klasztoru przez cesarza Józefa II, kościół zamieniono na początku XIX wieku na magazyn, przez co został on zniszczony. Budynek po pewnym czasie trafił w ręce żydowskie i popadł w kompletną ruinę. W 1895 roku w czasie procesji z okazji Bożego Ciała na ruinach kościoła objawiła się Matka Boska, co stało się impulsem do odzyskania i odbudowy kościoła przez społeczność katolicką miasta. W stulecie tego wydarzenia kościół został uznany za Sanktuarium Matki Bożej Wspomożenia Wiernych.
Kościół został odrestaurowany przez salezjanów, zatracił jednak pierwotny charakter – obecnie jest neogotycki. Prezbiterium zostało zamienione na nawę. W 1905 r. po zachodniej stronie kościoła zbudowano oktogon, na którym miała znajdować się wieża zegarowa, jednak nie została ona ukończona.
W czasie II wojny światowej Niemcy utworzyli w tym miejscu kino, zniszczone w wyniku bombardowania w 1944 roku.
Od zachodu w latach 80. XX wieku dobudowano nową nawę tej samej wysokości, również z cegły, nakrytą także dwuspadowym dachem nawiązującą stylowo do dawniejszej części kościoła. Od starszej, zabytkowej części kościoła różni się kolorem cegły; jest jaśniejsza a przez to bardzo widoczna. Spowodowało to wydłużenie całego założenia w kierunku zachodnim, w stronę koryta Soły.
