„Choć kościół znajdował się wówczas na wsi, daleko od miasta, to na początku XVI w. stał się celem pielgrzymek wiernych, którzy gromadzili się w nim, aby oddać cześć przechowywanemu tam starożytnemu obrazowi Madonny; w 1563 r. bullą papieża Piusa IV przyznano odpust zupełny pielgrzymom, którzy nawiedzili kościół w święto 8 września.
W 1665 roku kościół, który w 1650 roku został uznany za sanktuarium, uznawany za zbyt mały dla dużego napływu pielgrzymów i w złym stanie, został całkowicie przebudowany w formie, jaką zachował do dziś.
Sanktuarium i pozostałości fortu Belvedere
Po usunięciu zakonników w 1797 r. sanktuarium pozostało otwarte dla kultu, którego opiekunem był świecki kapłan. Wraz z upadkiem rządu napoleońskiego w 1815 r. augustianowie powrócili na krótki czas, ale w 1819 r. groziło zburzenie kościoła, aby zrobić miejsce dla fortyfikacji, których oczekiwał rząd Sabaudii, co zostało później cofnięte ze względu na silną reakcję ludność: w 1821 r. zdecydowano o budowie fortu na terenie tuż za kościołem, który w tym samym roku został ostatecznie powierzony duchowieństwu diecezjalnemu. Jednak obecność pobliskich obiektów wojskowych wpływała na życie położonej na wzgórzu wioski i samego kościoła przez prawie całe stulecie.”
źródło: https://it.wikipedia.org/wiki/Chiesa_della_Nativit%C3%A0_di_Maria_Santissima_(Genova,_Sampierdarena)
źródło zdjęć: https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Nativit%C3%A0_di_Maria_Santissima_(Sampierdarena,_Genoa)?uselang=it
