Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia Matki Bożej i św. Jana Chrzciciela
„Potrójne sanktuarium: Matki Bożej Jackowej, św. Józefa Sebastiana Pelczara i bł. Jana Balickiego. (..)
Budowę obecnej katedry w stylu gotyckim rozpoczął w 1452 roku biskup Mikołaj Błażejowski. Po rozbiórce romańskiej rotundy do 1474 roku zbudowano prezbiterium, jednak później prace wstrzymano. Pod koniec XV wieku dobudowano nawę główną, która jednak została uszkodzona podczas najazdu Tatarów w 1495 roku. Odbudowę rozpoczął biskup Macieja z Drzewicy Drzewicki i zakończył w 1549 roku biskup Jan Dziaduski. Przy okazji, w obawie przed najazdami Wołochów i Tatarów, ufortyfikowano świątynię poprzez zbudowanie wokół niej muru i ustawienie na nim armat – mur ten istniał do 1839 roku.”
„Cudowna statua, późnogotycka, alabastrowa, przedstawia Matkę Bożą siedzącą na srebrnym tronie. Na prawej ręce trzyma Dzieciątko Jezus, które beztrosko bawi się paluszkiem u nogi i jednocześnie wpatruje się w piękną, tchnącą spokojem twarz Matki, na której lewej dłoni wspiera się otwarta księga.
Legenda głosi, że w roku 1240 do klasztoru OO. Dominikanów w Przemyślu przybył św. Jacek Odrowąż, który uchodząc z Kijowa przed Tatarami uniósł z sobą wspomnianą figurę Matki Najświętszej i zostawił ją w kościele zakonnym w Przemyślu. (..)
Czczona przez wieki w kościele przemyskim figura Madonny Jackowej ogłoszona została „cudowną” przez biskupa Wacława Sierakowskiego – dekretem z 28 lipca 1760 roku – a papieskimi koronami uwieńczona 15 sierpnia 1766 roku przez Kanclerza Kapituły Katedralnej biskupa Ignacego Krzyżanowskiego w zastępstwie ówczesnego ordynariusza diecezji przemyskiej biskupa Walentego Wężyka. (..)
Pieśń „Panno Najświętsza”
1. Panno Najświętsza w Grodzie naszym czczona,
Przez Sługę Twego Jacka tak wsławiona!
O jakże jesteś sercu memu bliska
Pani Przemyska, Pani Przemyska.
2. Do Ciebie Matko biedne dzieci Twoje
Uciekamy się, otwórz łaski zdroje,
I zlej je na nas Przeczysta Dziewico,
Bogurodzico, Bogurodzico.
3. Tyś nam obroną, we wszelkiej potrzebie.
Prosisz za nami Syna Twego w niebie.
Osłaniasz dzielnie tam u tronu Pana,
Niepokalana, Niepokalana.
4. Za Twą opiekę dzięki Ci składamy,
Nie opuszczaj nas pokornie błagamy.
Bóg się zlituje na Twe możne słowo,
Polski Królowo, Polski Królowo.
5. A po tym życiu zabierz nas do siebie,
Byśmy Cię wiecznie mogli chwalić w niebie.
O to prosimy my Twoi poddani,
Przemyska Pani, Przemyska Pani.”
źródło tekstu oraz zdjęcie figurki Matki Bożej z dzieciątkiem: strona sanktuarium
źródło pozostałych zdjęć: https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Przemy%C5%9Bl_Cathedral
