„W XIII wieku przybyli do Przemyśla franciszkanie. W następnym stuleciu zbudowali tu pierwszy mały drewniany kościół św. Marii Magdaleny. Świątynia jednak spłonęła. W aktach kościelnych z 1474 roku jest wzmianka o nowym kościele, który przypuszczalnie również spłonął. Pożary trapiły przemyski konwent. Kroniki klasztoru z lat 1612–1638 wspominają o jeszcze co najmniej dwóch. Przy okazji informują o cudownym ocaleniu tutejszego wizerunku MB Niepokalanej. W latach 1754–1760 wzniesiono w Przemyślu nową murowaną barokową świątynię, do której przeniesiono ów wizerunek, który już w XVII stuleciu cieszył się wielką czcią wiernych. Obraz, o wymiarach 86 cm na 158 cm, przedstawia Madonnę z Dzieciątkiem na ręku, stojącą na półksiężycu. Namalowany został przez nieznanego malarza, farbami temperowymi na lipowej desce. W połowie XVII stulecia przyciągał tak licznie pielgrzymów, że władze kościelne powołały komisję teologiczną do wyjaśnienia sprawy kultu. W drugiej połowie XVIII wieku oficjalnie uznano wizerunek za cudowny
i wkrótce papież Klemens VIII zezwolił na jego koronację, która odbyła się w 1777 roku.”
źródło: https://turystyka.wp.pl/sanktuarium-matki-bozej-niepokalanej-w-przemyslu-6044262309622401a
źródło zdjęć: https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Franciscan_Church_in_Przemy%C5%9Bl
