„W tej sytuacji nabożeństwa parafialne zaczęto sprawować w murowanym kościele klasztornym ojców reformatów pw. św. Józefa Oblubieńca NMP i św. Antoniego Padewskiego, który znajdował się przy wylocie gościńca bielskiego z miasta. Ufundowali go Józef Franciszek Sapieha (1670-1744), podskarbi nadworny litewski (1706-1709; 1713-1744) i jego żona (od 1709) Krystyna z Branickich (ok. 1688-1761), wraz z córką Teresą (1723-1777). Okazją ku temu stała się cenna relikwia Ciernia z Korony Chrystusowej, która miała być przechowywana w tej świątyni. Razem z nią został wzniesiony klasztor Zakonu Braci Mniejszych św. Franciszka – reformatów. Zgodę na nową fundację wyraziła kapituła Prowincji Wielkopolskiej pw. św. Antoniego Padewskiego, która odbyła się w Łąkach Bratiańskich w dniu 26 sierpnia 1725 roku. W dniu 5 czerwca 1726 roku rozpoczęto budowę kościoła oraz klasztoru o dwóch kondygnacjach i trzech skrzydłach otaczających świątynię, według projektu brata zakonnego Mateusza Osieckiego (zm. 29 lipca 1741). W dniu 19 lipca 1730 roku poświęcono kamień węgielny. Budowę kościoła zakończono 28 września 1739 roku. Jego konsekracji dokonał w XV niedzielę po Zielonych Świątkach, czyli 7 września 1744 roku ks. Stanisław Rajmund Jezierski (1698-1782), biskup bakowski (1737-1782) z Mołdawii.”
źródło: https://drohiczynska.pl/parafie/bocki-parafia-swietego-jozefa-i-swietego-antoniego/#rys-
źródło zdjęć: https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Saint_Joseph_and_Saint_Anthony_of_Padua_church_in_Bo%C4%87ki
