„Sanktuarium znajduje się w najwyższej części lasu Fosso Magno, na końcu naturalnego płaskowyżu. Kościół jest jednym z najstarszych obiektów sakralnych istniejących na terenie gminy Grottole, od którego oddalony jest o około 14 kilometrów. Budowaną od 1371 roku na polecenie królowej Joanny I, świątynię ukończono w ciągu kilku lat, po czym dobudowano do niej niewielki szpital dla leczenia trędowatych i chorych na chorobę zwaną „ogniem św. Antoniego” „. ”. Choroba leczona przede wszystkim przez wiedeńskich mnichów z zakonu Tau, którym początkowo powierzono zarządzanie sanktuarium. Od chwili założenia aż do roku 1860 sanktuarium znajdowało się pod kontrolą Zakonu Konstantyńskiego, a jego rektorzy byli zawsze mianowani bullą królewską, na wniosek Kurii Kościelnej.”
źródło: https://grottole.com/s-antonio-abate/
źródło zdjęć: https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Sant%27Antonio_Abate_(Grottole)?uselang=it
https://www.madeingrottole.it/grottole/santuario-di-sant-antonio