„W tym miejscu stał niewielki kościół pod wezwaniem św. Marii Magdaleny Pokutującej, którym opiekowali się Franciszkanie. Święty Franciszek odwiedził Osimo dwukrotnie: w 1215 i 1220 pozostawiając silny wpływ na ludność. Po jego śmierci, która nastąpiła w 1226 roku, mieszkańcy Osimo postanowili odbudować mały kościółek św. Maddaleny, który okazał się za mały, i zbudować nowy kościół z przylegającym do niego klasztorem. Budowlę konsekrowano 7 maja 1234 roku w obecności biskupa i poświęcono św. Franciszkowi z Asyżu. (..)
W dniu 9 lipca 1657 r. do klasztoru franciszkanów przybył św. Józef z Kupertyny, przeniesiony z pustelni do klasztoru przez Święte Oficjum aby odsunąć go od „ciekawości ludowej” po uniewinnieniu jego rzekomego „nadużycia popularnej łatwowierności”. Tutaj spędził w całkowitej izolacji ostatnie lata życia i był bohaterem epizodu lewitacji, który miał miejsce na drzewie migdałowym przed Bazyliką Świętego Domu w Loreto. Zmarł tu 18 września 1663 r.
24 lutego 1753 r. św. Józef z Kupertyny został beatyfikowany przez papieża Benedykta XIV i przewidywano jego kanonizację. Następnie Bracia Mniejsi Konwentualni przystąpili do całkowitej renowacji średniowiecznej budowli. Projekt powierzono architektowi Andrei Vici przy wsparciu Alessandro Rossi z Osimo, który zachował plan i część zewnętrznej części starego kościoła, ale podniósł ściany, aby zbudować nowe sklepienia, a na koniec skrzyżowanie transeptu, kopuły i przeprojektowano wszystkie przestrzenie zgodnie z wymogami modnego wówczas stylu barokowego. Polistylowe filary pokryto sztukaterią, pilastrami i listowiem, natomiast rozebrano starożytne ołtarze boczne, tworząc sześć nowych kaplic bocznych i dwie większe kaplice obok prezbiterium. Na końcach transeptów wzniesiono dwa monumentalne barokowe marmurowe ołtarze.
16 lipca 1767 roku św. Józef z Kupertyny został ogłoszony świętym przez papieża Klemensa XIII, a jego ciało złożono pod ołtarzem już w 1771 roku. Nowa świątynia została konsekrowana przez biskupa Osimo, kardynała Guido Calcagnini w dniu 27 maja 1781 roku i poświęcona już nie św. Franciszkowi z Asyżu, ale św. Józefowi z Kupertyny. Stając się wkrótce głównym sanktuarium Świętego, papież Pius VI w 1796 roku podniósł wspomniany Kościół do godności bazyliki, gdyż był on „jednym z najbardziej znanych i czcigodnych sanktuariów chrześcijaństwa””
źródło: https://it.wikipedia.org/wiki/Basilica_di_San_Giuseppe_da_Copertino
źródło zdjęć: https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:San_Giuseppe_di_Copertino_(Osimo)
