„W nowej rzeczywistości, jaka nastała po II wojnie światowej, bieruński „Walencik” formalnie otoczony został prawną opieką państwa. Starano się jednak, przede wszystkim własnymi, parafialnymi środkami, dokonywać koniecznych napraw. Wielkie zasługi położył tutaj ks. prałat Jan Trocha, proboszcz bieruński, dla którego kościółek był „oczkiem w głowie’. Niestety, blisko 350-letni zabytek, który przetrwał kilkanaście kataklizmów, stanął w płomieniach po raz pierwszy w czasie swojego istnienia 2 maja 1971 r. Przyczyna leżała w wadliwym doprowadzeniu prądu elektrycznego do kościółka. W efekcie spięcia elektrycznego wybuchł pożar, który strawił dach wraz ze sygnaturką. Zniszczony został sufit kościółka. Szczęściem, dzięki ofiarności straży pożarnej, jak i ludności uratowane zostały od pożaru prawie wszystkie sprzęty liturgiczne i wyposażenie kościółka.
Odbudowę rozpoczęto prawie natychmiast i dzięki wysiłkowi wielu ludzi ukończono ją w listopadzie tego samego roku. Przy okazji wykonano kompletną dokumentację architektoniczno-artystyczną kościółka. Nikt nie przypuszczał, że tak szybko będzie ona znów potrzebna. 14 marca 1972 r., w kilka miesięcy po odbudowie, po pierwszym pożarze, ta zacna świątynia ponownie stanęła w płomieniach. Tym razem została umyślnie podpalona. Ten drugi pożar w dziejach „Walencinka” wyrządził o wiele większe szkody. Spłonął doszczętnie dach i sufit, belki stropu nadawały się do wymiany, a ogień zajął także górne partie ścian budynku. Wyposażenie kościółka w większej części udało się uratować. Niestety, pastwą płomieni padł duży obraz św. Bartłomieja oraz konstrukcja zabytkowych organów. Podobnie jak za pierwszym razem i ta odbudowa przebiegała bardzo szybko i sprawnie.
Dzięki zabiegom i ofiarnej pracy wielu ludzi, z których szczególnie zasłużyła się rodzina Nygów, odbudowę oraz prace konserwatorsko-renowacyjne zakończono w 1984 roku.
Do najnowszych dziejów kościółka należą prace, jakie zostały podjęte po przywróceniu Bieruniowi praw miejskich. Wspólnym wysiłkiem miejscowych duszpasterzy i Zarządu Miasta, odnowione zostało gontowe pokrycie dachu kościółka. Zainstalowano także zabezpieczenia przeciwpożarowe i antywłamaniowe, zaś całe obejście kościółka wraz z przyległym cmentarzem zostało otoczone masywnym ogrodzeniem. Imponujące wrażenie robi „Walencik” szczególnie po zmroku, kiedy oświetlony jest dużymi reflektorami.”
źródło: strona parafialna
źródło zdjęć: strona parafialna, https://www.facebook.com/Sanktuarium.sw.Walentego/photos?locale=pl_PL
https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Sanctuary_of_St._Valentine_in_Bieruń
